تاریخچه ی فرزهای دندانپزشکی الماسی

پیشگفتار: در این مقاله نگاهی ویژه خواهیم داشت به تاریخچه‌ی ابداع فرزهای دندانپزشکی الماسی و پیشرفتهایی که در این سالها به خود دیده‌اند. با خواندن این مقاله در کنار تاریخچه فرزهای دندانپزشکی الماسی از وضعیت کنونی آنها هم آگاه خواهید شد. دندانپزشکان می‌توانند با آگاهی از تاریخچه‌ی ابداع فرزهای الماسی و مشکلاتی که گریبانگیر سازندگان آنها هستند از یک کاربر معمولی این گونه وسایل تبدیل به مصرف‌کننده‌ای آگاه گردند. در سورنا دنتال بر این باوریم این کار می‌تواند باعث بهبود مراقبت‌های دندانی شده و به دندانپزشکان این امکان را بدهد تا با تولیدکنندگان در توسعه و بهبود عملکرد فرزهای دندانی همکاری داشته باشند. همچنین برای خرید فرز دندانپزشکی با قیمت مناسب با مشاوران سایت تجهیزات دندانپزشکی سورنا دنتال در ارتباط باشید:

مشاوره و سفارش خرید

09921476829

09124594568

تاریخچه ی ابداع فرزهای دندانپزشکی الماسی

ظهور بی سابقه‌ی مواد جدید، تکنیکها و دانش کلی دندانپزشکی که از زمان نوآوریهای جی.وی. بلک (دندانپزشک آمریکایی و از پیشگامان دندانپزشکی نوین) پا به عرصه گذاشته بود دندانپزشکی را دگرگون کرد. با این وجود برخی بخش‌های دندانپزشکی در طول بیش از 90 سال گذشته تغییرات کمی را به خود دیده است. از جمله‌ی این موارد تغییرات اندک ابزارهای آماده‌سازی دندان برای ترمیم است. پیشرفت‌هایی به ویژه در زمینه‌ی ابداع توربین‌های پر سرعت، لیزر و میکروابریژن صورت گرفته، اما به شکل کلی، اکثریت قریب به اتفاق دندانپزشکان هنوز برای اکثر کارهای بالینی بیمار از هندپیسها و فرزهای سنتی استفاده می‌کنند. علاوه بر این طراحی فرز دندان نیز علیرغم پیشرفت در فناوری ساینده‌ها و دانش عمومی مواد تغییرات کمی را به خود دیده است.

پس اینجا با این سوال مواجه هستیم که آیا بخش‌های مکانیکی حوزه دندانپزشکی به ویژه آماده‌سازی دندان، از پیشرفتها و ظهور بی سابقه‌ی فناوری‌های اخیر بهره برده‌اند یا خیر؟ این موضوعی پیچیده است زیرا عوامل بسیاری بر برش دندان تاثیر می‌گذارند، به ویژه ماهیت آماه‌سازی خود دندان، تغییرات روش کاری ویژه‌ی هر دندان‌پزشک و تنوع گسترده‌ی موجود در بافت‌های سخت دندان. یک عامل پیچیده‌تر، تنوع ذاتی انواع محصولات تولید شده مانند فرز و هندپیس است. تمام این ملاحظات ما را بر آن داشت که این مقاله را به رشته‌ی تحریر در آوریم.

همچنین بخوانید: آشنایی با انواع فرز دندانپزشکی

کاربرد فرز های الماسی در برش دندان

بیش از 100 سال است که از فرزهای دندانپزشکی برای آماده‌سازی و پرداخت دندان استفاده می‌شود. نخستین فرزها از استیل ساخته می‌شدند اما بعد ماده مورد استفاده در تولید فرز به کاربید تنگستن تغییر کرد. البته ابزار اصلی دندانپزشکی ترمیمی ثابت، فرز‌های الماسی هستند که اواخر قرن نوزدهم به بازار آمدند. جالب اینکه دندانپزشکان کشورهای مختلف از فرزهاسی الماسی تقریباً برای تمام بخش‌های دندانپزشکی و از جمله در جراحی دندان استفاده می‌کنند. استفاده‌ی گسترده از فرزهای الماسی بدلیل مقاومت بیشتر آنها در برابر سایش و خرابی است، همچنین این فرزها گرمای کمتری هم در زمان استفاده‌های طولانی مدت‌تر تولید می‌کنند. با وجود سابقه و تاریخچه‌ی طولانی و متمایز فرزهای الماسی، چه در مورد این فرزها و چه در مورد فرزهای تنگستن کاربیدی اطلاعات جزئی کمتری در دسترس همگان قرار دارد و معیارهای طراحی آنها تا حد زیادی ناشناخته بوده و کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. این تناقض بدلیل این موضوع است که با وجود طراحی فرز دندانی بر اساس اصول ساخت ابزارهای برش، روش کار فرزهای دندانی و سرعت کار آنها با دیگر ابزارهای برش متفاوت است.

ابزارهای برش یا همات کاتر در کاربردهای غیر دندانپزشکی معمولاً ثابت هستند و وسیله یا موردی که قرار است برش داده شود جلوی تیغه‌ی برش حرکت داده می‌شود در حالیکه در مورد دندانپزشکی موضوع کاملاً برعکس است. در مورد فرزهای دندانی این فرزها همراه با هندپیس هستند که حرکت داده می‌شوند و موضوع کار که دندان است در جای خود ثابت است. ضمناً در مورد سرعت حرکت ابزارهای برش هم در فعالیتهای حفاری و مهندسی کاتر با سرعت 5000 تا 10000 دور در دقیقه می‌چرخد در حالی که فرزهای دندانی محدوده‌ی سرعت بسیار گسترده و سریعتری دارند (25000 تا 45000 دور در دقیقه). یک موضوع دیگر هم این است که داده‌های قابل سنجش یا همبسته‌ی کمی در مقاله‌های دندانپزشکی در مورد فرزهای دندانی وجود دارد. هنوز مشخص نیست کار فرزهای دندانی روی دندان و برداشتن بافت سخت دندان را باید به عنوان برش در نظر گرفت یا آنرا به عنوان سایش دسته‌بندی کرد و یا آنرا به شکل کلی یک روش تریبولوژیکی یا همان اصطکاکی در نظر گرفت.

در زمان عمل دندانپزشکان با استفاده از هندپیس‌های سرعت بالا یا سرعت پایین، و انواع فرزهایی که بارهای مختلفی را روی هندپیس قرار می‌دهند و تحت شرایط خنک کننده‌ی متغیر بر روی مینای دندان و عاج، مواد پلیمری، سرامیک‌ها و فلزات کار می‌کنند. با این حال، بیشتر تحقیقاتی که بر روی فرزهای دندانی صورت گرفته و ادبیات موجود در این زمینه پیش از ظهور هندپیس‌های مافوق سرعت (با سرعتهای 300 هزار تا 400 هزار دور در دقیقه) بوده است و تا امروز گزارشهای مربوط به مطالعه‌ی ابزارهای برش جدید بسیار ناچیز است.

سازمان بین‌المللی استاندارد، موسسه‌ی ملی استاندارد آمریکا و انجمن دندانپزشکی آمریکا استانداردهایی را برای یکپارچگی ساخت فرزهای دندانی تدوین کرده‌اند. با این وجود دندانپزشکان با انواع و اشکال مختلف فرزهای دندانپزشکی الماسی روبرو هستند و شرکتهای سازنده استانداردهای کمی را در ساخت این فرزها رعایت می‌کنند. علاوه بر این در زمینه‌ی اندازه‌گیری اثربخشی فرزها استاندارد و معیاری وجود ندارد. با معرفی ابزارهای چرخشی الماسه‌ی یکبار مصرف یا دور انداختنی در اواسط دهه‌ی 1980، مساله‌ی کارآیی برش فرزها دوباره مورد توجه قرار گرفت. اما با وجود اینکه کارایی این ابزارها برای این حرفه مهم است تحقیقات کمی در مورد بررسی عملکرد آنها صورت گرفته است.

اگر میخواهید روش تشخیص پوسیدگی دندان از روی عکس رادیولوژی را بدانید کلیک کنید.

اولین فرزهای الماس

پیش از دهه‌ی 1890 از دیسکهای سیلیکون کاربید برای برش مینای دندان استفاده می‌شد چون فرزهای کربن استیل در برش دادن مینای دندان کارایی نداشتند. در سال 1897، ویلمن و شرودر، از دانشگاه برلین آلمان، نخستین فرزهای الماسی را ساختند. این فرزهای اولیه با چکش زدن پودر الماس روی سطحی از قطعات مسی نرم یا آهن ساخته میشدند. توسعه‌ی فرزهای الماسی تا حدی مربوط به این می‌شد که فرزهای سیلیکن کاربید زمان کار روی مینای دندان به دلیل سایش سریعاً تغییر شکل می‌دادند.

کاتالوگ سال 1899 موسسه‌ی «کلودیوس اَش و پسران» فهرستی از فرزهای الماسی را با عنوان «فرزهای الماسی برای اصلاح و صیقل دادن لبه‌های مینای دندان» دارد و در آنجا توصیه کرده است بهتر است فرزها به خوبی با آب مرطوب شوند و بعد با دور چرخش بالا مورد استفاده قرار گیرند. کاتالوگ 1913 شرکت تولید محصولات دندانپزشکی اس.اس. وایت از «شروع کننده‌ی نوک تیز الماسه» نام برده که برای زدودن مینای دندان هنگام کار روی دندانهای طبیعی به شکل چرخی باریک از جنس الماس مورد استفاده قرار میگیرد.

فرزهای الماسی امروزین

فرزهای الماسی مدرن در سال 1932 توسط دبلیو. اچ. درندل که صنعتگری آلمانی بود تولید شد. او روشی را برای چسباندن تکه‌های نوک تیز الماسی به قطعات استیلی ابداع کرد. تا سال 1939، فرزهای الماسی به شکل گسترده‌ای در اروپا مورد استفاده قرار می‌گرفتند و در همان سالها در ایالات متحده‌ی آمریکا هم فرزهای الماسی به 12 شکل مختلف که همه اندازه‌های بزرگی داشتند به بازار عرضه شدند. از سال 1939 تا سال 1946 به دلیل هزینه‌ی ساخت و شکل‌ها و اندازه‌های نامناسب فرزهای الماسی استفاده از این فرزها محدود شده بود اما بخاطر بروز جنگ جهانی دوم و بحران در عرضه‌ی استیل، سیلیکون کاربید و دیگر مواد ساینده‌ی مورد استفاده در ابزارهای برش دوار کم کم علاقه به فرزهای الماسی رو به افزایش گذاشت.

سالهای پس از پایان جنگ جهانی دوم با تحولات اجتماعی عظیمی که رخ داد و همینطور افزایش سطح درآمد دولتها و بهبود وضعیت اقتصادی مردم، توجه عموم مردم به بهداشت دهان و دندان بیشتر شد و تمایل به بهبود مواد و روشهای درمانی فزونی گرفت. در این حال دندانپزشکان هم دوست داشتند فرزهای الماسی‌اسی داشته باشند که شکلها و اندازه‌های سنگ‌ریزه‌های بهتری داشته باشند تا بهتر و آسانتر در عمل‌های دندانپزشکی مورد استفاده قرار گیرند. معرفی هدپیس‌های با سرعت بالاتر (200 هزار تا 300 هزار دور در دقیقه) و افزایش همکاری بین دندانپززشکان، مدرسان دندانپزشکی، ارتش آمریکا و کارخانه‌ها باعث شد فرزهای الماسی جدیدتری تولید شوند که قادر بودند در فشار برش کمتر و سبک‌تر هم به خوبی کار کنند. پس از آن در سال 1957 هندپیس‌های ضد زاویه‌ی دندانی توربین هوا با سرعت بالا به بازار عرضه شدند که خود این اختراع محرکی برای پذیرش بهتر فرزهای الماسی در میان دندانپزشکان شد.

ساخت فرزهای الماسی

فرزهای الماسی  دارای یک یا چند لایه تراشه‌ی الماس هستند که به یک میله یا شَنک وصل شده‌اند و این شنک وارد قسمت سر هندپیس می‌شود. شنک معمولاً از فلزات با مقاومت بالا مانند استیل ساخت ابزار، فولاد ضد زنگ و یا دیگر آلیاژها ساخته می‌شود. بخش عملگر یا برش دهنده‌ی این شنک‌ها به شکل خاصی ماشین‌کاری شده و تراشه‌های الماس به آن متصل می‌شوند. ابعاد و اشکال ورقه‌ها اندازه و شکل نهایی محصول نهایی را مشخص می‌کند و پایه‌ای برای سیستم شماره‌گذاری یا نام‌گذاری مورد استفاده‌ی کارخانه‌های تولیدکننده است.

تراشه‌های الماس به روش‌های مختلف به ورقه‌های فلزی ماشین‌کاری شده متصل می‌شوند. معمول‌ترین روش مورد استفاده‌ی امروز جانمایی ذرات الماس طبیعی و مصنوعی همراه با یک فلز ماتریسی بر روی ورقه‌ی فلزی است. روش تولید مشابه فرآیند مورد استفاده‌ی درندل است که در آن جانمایی ذرات الماس روی ورقه در کنار یک فلز ماتریسی دوبلکس نیکل-کروم و به شکل مکانیکی انجام می‌شود.

مراحل رسوب دهی الکتریکی

فرآیند کلی رسوب دهی الکتریکی در چند مرحله انجام می‌شود. در مرحله‌ی نخست، بخش شنک ورقه با یک ماده‌ی بی اثر (غیر رسانا) پوشانده می‌شود که این مرحله مانع رسوب فلز به ناحیه‌ی پوشش داده شده خواهد شد. به این ترتیب، بخشی از فرز که باید در هندپیس قرار داده شود در برابر هرگونه رسوب الکتریکی محافظت خواهد شد. سپس ورقه‌های فولاد ضد زنگ آماده‌شده با روکش نازکی از نیکل (معمولاً در محلول اسید-نیکل–کلراید) روکش می‌شوند.

فرآیند رسوب دهی الکتریکی در یک محلول آبکاری نیکل (معمولاً سولفامات نیکل) که تحت شرایط دقیق و کنترل شده (از نظر PH و دما) نگهداری شده، انجام می‌گیرد. این حمام آبکاری شامل ذرات الماس هم هست. تحت شرایط محلول و هم تحریک الکترودی، تراشه‌های الماس با نیکل رسوب کرده و یک لایه‌ی منسجم بر روی فرز خالی تشکیل می‌دهند. این فرآیند آبکاری اولیه، ذرات الماس را روی قسمت برش ورقه می‌چسباند، سپس فرزها به حمام ثانویه آبکاری نیکل منتقل می‌شوند و تا زمانی که مقدار کافی نیکل روی فرزها بنشیند در آنجا باقی گذاشته میشوند.

بسته به اینکه تراشه‌های الماس در یک لایه قرار گیرند یا چند لایه، فرآیند کلی ممکن است 60 تا 90 دقیقه برای یک فرز الماس معمولی (چندکاره) طول بکشد. در مقابل، منابع مختلف صنعتی گفته‌اند فرآیند آبکاری فرز الماسی یکبار مصرف (دور انداختنی) بهتر است تنها 20 تا 30 دقیقه طول بکشد زیرا شرایط فرآیند و کنترل کیفیت در هر بررسی با بررسی دیگر تفاوت داشته است. (ال. کلارک، شرکت فناوری سایشی، نشریه‌ی ارتباطات دهانی، 31 ژانویه 1994). در حالت ایده‌آل ماتریس فلزی رسوب الکتریکی 50 تا 60 درصد از حداکثر ابعاد تراشه الماس را پوشش می‌دهد و تعدادی از وجوه بدون پوشش خواهند ماند (شکل 1). وجوه بیرون مانده عمل برش را انجام خواهند داد و بخش درگیر با ماتریس فلزی اتصال محکم به شنک فرز را تامین و تضمین می‌کند.

فرآیند رسوب الکتریکی با توجه به فلز رسوب داده شده و شرایط عملیاتی متفاوت است. در عین حال ویژگی‌های فرز الماسی هم با توجه به کارخانه‌ی سازنده تفاوتهایی دارد. کنترل کیفیت فرآیند آبکاری الکتریکی مهمترین مساله در فرآیند ساخت فرزهای الماسی می‌باشد (ال. واتانابه، آزمایشگاه ارزیابی محصول، نشریه‌ی ارتباطات دهانی، ژانویه 1995) و اثر مهمی هم در کارآیی فرز از نظر برش خواهد داشت. عموماً بیش از حد بودن مقدار رسوب نیکل و پوشش بیش از حد تراشه‌های الماس تعداد وجوه نمایان فرز الماسی را کاهش داده و متعاقب آن کارآیی فرز از نظر برش دادن هم کاهش خواهد یافت. در مقابل، کیفیت یا کمیت ناکافی رسوب نیکل ممکن است منجر به از دست دادن تراشه‌های الماس ناشی از عدم اتصال مناسب با ماتریس گردد. شکل‌های 2 و 3 به ترتیب مقدارهای بیش از حد و کمتر از حد رسوب نیکل را بر روی فرز الماسی نشان می‌دهند.

روشهای اتصال جایگزین

دیگر روشهای اتصال الماس به ورقه‌ی فولاد ضد زنگ لحیم کاری و زینترینگ هستند. یکی از کارخانه‌ها هم از روش میکرو بریزینگ (ریز لحیم کاری) استفاده می‌کند که به جای روش معمول آبکاری الکتریکی با قفل مکانیکی، ترکیبی از گرما و خلاء باعث می‌شود تراشه‌های الماس به فلز ماتریسی بچسبند. کارخانه‌ای دیگر هم از فرآیند زینترینگ برای اتصال تراشه‌های الماس و فلز ماتریسی پودری شکل (اغلب آلیاژ طلا یا مس) به ورقه‌ی فولاد ضد زنگ استفاده می‌کند. مخلوط به صورت سرد یا گرم روی ورقه فشار داده می‌شود و بعد از آن به آن حرارت داده می‌شود تا جرم روی ورقه ذوب شود. روش سومی هم وجود دارد که در آن تراشه‌های الماسی را با چسب به ورقه فولاد ضد زنگ می‌چسبانند. سپس دوغابی از آلیاژ زینترینگ روی ورقه‌ی پوشیده با تراشه‌های الماس مالیده می‌شود و فرز معمولاً تحت فشار کاهش یافته یا در خلاء به شکل و چگالی نهایی خود زینتره (کلوخه) می‌شود. این ابزارهای الماسه‌ی زینتره معمولاً بسیار گران قیمت هستند اما ادعا می‌شود طول عمر بالاتری دارند. (ام. لوگان، براسلر آمریکا، نشریه‌ی ارتباطات دهانی، 7 جولای 1994). تولیدکنندگان فرزهای الماس معمولی ادعا می‌کنند که چند لایه بودن ذرات الماس، محصولی با کیفیت‌تر، کارآمدتر و ماندگارتر تولید می‌کند. منطق آنها این است که هم زمان که تراشه‌های الماس فرسوده می‌شوند یا از ماتریس ساییده و زدوده می‌شوند، تراشه‌های زیر سطحی یا عمیق‌تر برای فرآیند برش از زیر تراشه‌های فرسوده و کنار رفته نمایان می‌شوند. البته تولید فرز چند لایه گران‌تر است و هزینه‌ی آن حساب هزینه‌های دندانپزشک را بالاتر خواهد برد.

ذرات الماس

ذرات الماس مورد استفاده در فرزهای الماسه در میان کارخانه‌های مختلف متفاوت است و پارامترهای مهمی نظیر طبیعی بودن در مقابل مصنوعی بودن ذرات الماس‌ها، اندازه و شکل تراشه و همچنین شکل سطوح تراشه‌ها هم در میان مواد اولیه‌ی کارخانه‌های مختلف باهم تفاوت‌هایی دارند. با این وجود اثر این مولفه‌ها برا کارآیی برش فرزهای دندانپزشکی الماس هنوز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است. الماسهای طبیعی از نظر شکل نامنظم‌تر از الماسهای مصنوعی هستند و گفته شده این بی نظمی رسوب آنها در ماتریس نیکل را ساده‌تر می‌کند. در نتیجه، اکثر تولیدکنندگان فرز از الماسهای طبیعی استفاده می‌کنند.

به دلیل تفاوت ابعاد ذرات الماس که توسط کارخانه‌های مختلف برای ساخت فرزهای الماس مورد استفاده قرار می‌گیرند، ناهمواری‌های فرزها می‌توانند به شکل قابل توجهی در بین فرزهای با زبری ظاهری یکسان تفاوت داشته باشند. زبری فرز با توجه به اندازه‌ی ذراتی که روی ورقه رسوب می‌کنند معین می‌شود. اندازه‌ی تراشه‌های الماس مورد استفاده را با الک کردن با اندازه مش‌های مشخص انتخاب می‌کنند.

اندازه مش (دهانه‌ی الک) با قطر (بر حسب میکرومتر) ذرات الک شده رابطه‌ی معکوس دارد. بنابراین هرچه عدد مش یا الک بزرگتر باش، ذره الماس کوچکتر (ریزتر) خواهد بود. به طور معمول، یک فرز الماس با اندازه مش متوسط تراشه‌هایی با اندازه‌ی 90 تا 120 میکرومتر دارد که برابر با اندازه‌ی مش 120 تا 140 است. یک فرز الماس زبرتر معمولاً با تراشه‌هایی با اندازه مش 80 تا 100 ساخته می‌شود که به معنای وجود ذرات الماس با اندازه‌های 150 تا 160 میکرومتر در آن است.

کنترل کیفی کارخانه محدوده‌ی اندازه‌ی تراشه‌های الماس و به همین نحو اندازه‌ی مش را با توجه به کاربرد مورد انتظار از فرز الماسه تعیین میکند (با اندازه‌های تراشه‌ی فوق‌ریز، ریز، متوسط و درشت). در نتیجه هم اندازه‌ی تراشه‌های الماس فرزهای الماسه در میان کارخانه‌ها باهم تفاوت دارند و هم با توجه به کاربردی که از فرز انتظار می‌رود اندازه‌های تراشه مختلفی را برای فرزهای الماس در نظر می‌گیرند.

فرزهای الماس مورد استفاده برای یک بیمار

در سالیان اخیر در حوزه‌ی دندانپزشکی نیاز روز افزونی به ابزارهای ارزان، موثر و یکبار مصرف احساس شده است و فرزهای الماس دور انداختنی و یکبار مصرف هم از این داستان تبعیت می‌کنند. بسیاری از کارخانه‌ها بیش از ده سال است که فرزهای دور انداختنی تولید می‌کنند. اکثر تولیدکنندگان فرزهای درشت دانه و متوسط دانه تولید می‌کنند و برخی هم فرزهای ریزدانه‌ای تولید میکنند که هم در آنها از تراشه‌های الماس طبیعی استفاده شده است و هم از تراشه‌های الماس مصنوعی.

فرز الماسه‌ی یک بار مصرف حداقل تا حدی توانسته پاسخی به توصیه‌های مراکز کنترل و پیشگیری بیماریها و انجمن دندانپزشکی آمریکا باشد که بر اساس آن دندانپزشکی سازمان یافته باید خطر انتقال الودگی را به حداقل برساند. بدیهی است که فرز می‌تواند عامل انتقال بیماری‌های عفونی (مثل هپاتیت B، ویروس تبخال و ویروس ایدز) از طریق خون، بزاق دهان و بافت نرم باشد.

مراکز کنترل و پیشگیری بیماریها و انجمن دندانپزشکی آمریکا تمیز کردن و استریل نمودن فرزهای قابل استفاده‌ی چندباره را الزامی کرده‌اند. تمیز کردن شامل خیساندن، شستشوی دستی یا تمیز کردن اولتراسونیک و سپس خشک کردن پیش از بسته‌بندی برای عمل استریلیزاسیون است. بعلاوه، بسیاری از کارخانه‌ها توصیه می‌کنند که فرزهای الماسه را پیش از عمل تمیزکردن اولتراسونیک روی سوهان بکشند یا نوک فرز با برسی سیمی ساییده شود تا هرگونه باقیمانده مواد آلی پیش از استریل کردن پاک شود. (ام. لوگان، براسلر امریکا، نشریه‌ی ارتباط دهانی، 7 جولای 1994). بدلیل اینکه این روش‌ها زمانبر هستند انجمن دندانپزشکی آمریکا در صورت امکان استفاده از اقلام یک بار مصرف را توصیه می‌کند. به همین دلیل استفاده بالینی از فرزهای یک بار مصرف هم ممکن است سودمند باشد.

فرزهای الماس یک بار مصرف به اشکال و زبریهای محدودی در دسترس هستند. قیمت خرید فرزهای الماس معمولی (چند بار مصرف) به شکل قابل ملاحظه‌ای بالاتر از فرزهای یک بار مصرف است، هرچند بررسی‌ها نشان داده کارایی برش فرزهای یک بار مصرف هم قابل مقایسه با فرزهای چند بار مصرف هست. تفاوت هزینه به عواملی نظیر لایه نازکتر فلز آبکاری شده روی فرزهای یک بار مصرف نسبت داده می‌شود. همچین دیگر عواملی که روی قیمت پایین‌تر فرزهای الماسه یک بار مصرف موثرند تعداد لایه‌های الماس کمتر روی ورقه استیل، تعداد اَشکال محدودتر و کنترلهای کیفی کمتر در زمان ساخت هستند.

معمولاً، بازرسی فرزهای یک بار مصرف برای عیوب به شکل تصادفی و با تعداد محدودی بازرسی در طی فرآیند تولید انجام می‌شود. در مقابل هر فرز الماس چند بار مصرف طی فرآیند تولید تا چهار بار مورد بازرسی قرار می‌گیرد. با این وجود مطالعات اخیر نشان می‌دهند که فرزهای الماس یک بار مصرف هم کیفیت قابل قبولی دارند و می‌توانند خدمات بالینی کافی را ارائه دهند.

نتیجه‌گیری

دندانپزشکان باید مانند مصرف‌کنندگان آگاه وسایل دندانپزشکی خود باشند. سازمان بین المللی استاندارد یک سیستم شماره‌گذاری برای فرزهای الماسه پیشنهاد کرده که البته در سطح گسترده مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. با وجود اینکه منطقی است که شرکتهای تولیدکننده فرزهای الماسه اطلاعات جزئی تولید محصولات خود را مخفی نگه دارند اما ارزائه‌ی اطلاعات پایه به دندانپزشکان باید امکان پذیر باشد. این کار ممکن است تعامل بین دندانپزشکان و تولیدکنندگان را سبب شده و منجر به بهبود فرزهای دندانپزشکی گردد.

هنوز اطلاعات زیادی درباره‌ی واکنشهای فیزیکی، شیمیایی و الکتروشیمیایی در زمان برخورد فرزهای الماسه با سطح دندان موجود نیست. روشن کردن فرآیندهایی که در حین آماده‌سازی دندان اتفاق می‌افتد در دندانپزشکی اهمیت بسزایی دارد. بعلاوه، دانش جدید در این زمینه به تولیدکنندگان فرزها کمک می‌کند محصولاتی کارآمدتر بسازند و به دندانپزکان کمک میکند تا مراقبتهای سریع‌تری را با آسیب کمتر به پالپ دندان اعمال کنند.

منابع:

DENTAL CUTTING: THE HISTORICAL DEVELOPMENT OF DIAMOND BURS

SHARON C. SIEGEL, D.D.S., M.S.; J. ANTHONY VON FRAUNHOFER,

M.SC., PH.D., JADA, Vol. 129, June 1998

1. De Tomasi A. Storia ed evoluzione delle frese diamantate in odontoiatria [The history and evolution of diamond burs in dentistry]. Odontostomatol Implanto Protesi 1976;2(2):72-4.
2. Vinski I. Two hundred and fifty years of rotary instruments in dentistry. Br Dent J 1979;146(7):217-23.
3. Walsh JP, Symmons HF. A comparison of the heat production and mechanical efficiency of diamond instruments, stones, and burs at 3,000 and 60,000 rpm. N Z Dent J 1949;45(219):28-32.
4. Peyton FA, Henry EE. Problems of cavity preparation with modern instruments. New York Dent J 1952;22:147-57.
5. Ingraham R, Tanner HM. The adaptation of modern instruments and increased operating speeds to restorative procedures. JADA 1953;47(3):311-23.
6. Van de Waa CP. High speed rotary instruments in operative dentistry: review of the literature. JADA 1956;53(3):298-304.
7. Hartley JL, Hudson DC, Sweeney WT, Dickson G. Methods for evaluation of rotating diamond-abrasive dental instruments. JADA 1957;54(5):637-44.
8. Janota M. Use of scanning electron microscopy for evaluating diamond points. J Prosthet Dent 1973;29(1):88-93.
9. Larsen NH. The efficient use of carbide burs and diamond points for cavity preparation: part 1. Dent Digest 1949;55(10):442-8.
10. Revised American National Standards Institute/American Dental Association

Specification No. 23 for dental excavating burs. 1982:1-16.

11. Christensen GJ, Christensen RP. Single patient-use diamond rotary instruments. Clin Res Associates News 1991;15(6):1-2.
12. Siegel SC, von Fraunhofer JA. Assessing the cutting efficiency of dental diamond burs. JADA 1996;127(6):763-72.
13. Christensen GJ, Christensen RP. Single patient-use diamond rotary instruments. Clin Res Associates News 1996;20(9):1-2.
14. Cohen BD, Bowley JF, Sheridan PJ. An evaluation of operator preference of diamond burs in coronal tooth preparation. Compend Contin Educ Dent 1997;18(2):158-64.
15. Walsh JP. Critical review of cutting instruments in cavity preparation: I. diamond stone. Int Dent J 1953;4(1):36-43.
16. Ash C. and sons. Dental catalog. 1899; section E:28.
17. S.S. White Dental Manufacturing Co. Dental catalog. 1913:120.
18. Huntley RC. Adaptation of modern instruments with efficient operating speeds in restorative dentistry. North-West Dent 1956;25(1):63-8.
19. Koblintz FF, Tateosian FD, Roemer FD, Steen SD, Glenn JF. An overview of cutting and wear related phenomena. In: The cutting edge: interfacial dynamics of cutting and grinding. Bethesda, Md.: U.S. Department of Health, Education, and Welfare; 1976; DHEW publication no. (NIH)76-760:151-68.
20. Harkness N, Davies H. The cleaning of dental diamond burs. Br Dent J 1983;154(2):42-5.
21. von Fraunhofer JA. Basic metal finishing. London: Elek Science; 1976:74-94.
22. Daniel P. Making diamond tools the ingredients for a successful formula. Indust Diamond Rev 1967;27:466-70.
23. Phillips RW. Skinner’s science of dental materials. 9th ed. Philadelphia: Saunders; 1991:564-5.
24. Pines M, Schulman A, Vaidyanathan TK. SEM evaluation of commercial diamond stones (Abstract no. 509). J Dent Res 1981:437.
25. Centers for Disease Control and Prevention. Recommended infection-control practices for dentistry. MMWR Morb Mortal Wkly Rep 1993;42:3-12.
26. Miller CH, Patenik CJ. Infection control and management of hazardous materials for the dental team. St. Louis: Mosby-Year Book; 1994:191-2.
27. [American Dental Association] Council on Dental Materials, Instruments, and Equipment, Council on Dental Practice, Council on Dental Therapeutics. Infection control recommendations for the dental office and the dental laboratory. JADA 1988;116(2):241-8.
28. [American Dental Association] Council on Dental Materials, Instruments, and Equipment, Council on Dental Therapeutics, Council on Dental Research, Council on Dental Practice. Infection control recommendations for the dental office and the dental laboratory. JADA 1992;123(8)(Supplement):1-8.
29. Naylor WP, Beatty MW. Materials and techniques in fixed prosthodontics. Dent Clin North Am 1992;36(3):655-92.